فرض يا مبنای تعهدی
فرض يا مبنای تعهدی
پردیس فناوری کیش-دپارتمان مالی و اقتصادی
فرض تعهدي یکی از زيربنائي ترين و مهمترين مفروضات حسابداري است. توسعه و گسترش حسابداري تا حد زيادي مديون اين فرض است. بر اساس فرض تعهدي درآمدها به محض تحقق و هزينه ها به محض تحميل، بدون توجه به زمان دريافت يا پرداخت وجه نقد مربوطه، شناسائي و ثبت مي شوند. اغلب در متون حسابداري بجاي عبارت فرض تعهدي از عبارت مبناي تعهدي استفاده مي شود.
مبناي تعهدي در مقابل مبناي نقدي قرار دارد. در مبناي نقدي هر دريافت وجهي توسط شركت كه از ناحيه صاحبان شركت يا وام دهندگان نباشد به عنوان درآمد و هر پرداخت وجهي توسط شركت كه به اشخاصي غير از صاحبان شركت يا وام دهندگان صورت پذيرد به عنوان هزينه تلقي مي شود. براساس فرض تعهدي درآمدها به محض تحقق و هزينه ها به محض تحميل، بدون توجه به زمان دريافت يا پرداخت وجه نقد مربوطه، شناسايي و ثبت ميشوند
در مبنای تعهدی کامل، درامدها زمانی، شناسایی و در دفاتر حسابداری منعکس می گردند که تحصیل می شوند یا تحقق می یابند. در این مبنا، زمان تحصیل یا تحقق درامد، هنگامی است که درامد به صورت قطعی مشخص می شود یا بر اثر ادامه خدمات حاصل می گردد. لذا زمان وصول وجه در این روش مورد توجه قرار نمی گیرد بلکه زمان تحصیل یا تحقق درامد در شناسایی و ثبت درامد اهمیت دارد. همچنین در این مبنا، زمان شناسایی و ثبت هزینه ها، زمان ایجاد و یا تحقق هزینه هاست و زمانی که کالایی تحویل می گردد یا خدمتی انجام می شود، معادل بهای تمام شده کالا‌ی تحویلی و یا خدمت انجام یافته، بدهی قابل پرداخت ایجاد می شود.