هماوردگاه

اللّهُمّ صَلّ عَلَى مُحَمّدٍ وَ آلِهِ، وَ هَبْ لِيَ الْعَافِيَةَ مِنْ دَيْنٍ تُخْلِقُ بِهِ وَجْهِي، وَ يَحَارُ فِيهِ ذِهْنِي، وَ يَتَشَعّبُ لَهُ فِكْرِي، وَ يَطُولُ بِمُمَارَسَتِهِ شُغْلِي‏ وَ أَعُوذُ بِكَ، يَا رَبّ، مِنْ هَمّ الدّيْنِ وَ فِكْرِهِ، وَ شُغْلِ الدّيْنِ وَ سَهَرِهِ، فَصَلّ عَلَى مُحَمّدٍ وَ آلِهِ، وَ أَعِذْنِي مِنْهُ، وَ أَسْتَجِيرُ بِكَ، يَا رَبّ، مِنْ ذِلّتِهِ فِي الْحَيَاةِ، وَ مِنْ تَبِعَتِهِ بَعْدَ الْوَفَاةِ، فَصَلّ عَلَى مُحَمّدٍ وَ آلِهِ، وَ أَجِرْني مِنْهُ بِوُسْعٍ فَاضِلٍ أَوْ كَفَافٍ وَاصِلٍ.
اللّهُمّ صَلّ عَلَى مُحَمّدٍ وَ آلِهِ، وَ احْجُبْنِي عَنِ السّرَفِ وَ الِازْدِيَادِ، وَ قَوّمْنِي بِالْبَذْلِ وَ الِاقْتِصَادِ، وَ عَلّمْنِي حُسْنَ التّقْدِيرِ، وَ اقْبِضْنِي بِلُطْفِكَ عَنِ التّبْذِيرِ، وَ أَجْرِ مِنْ أَسْبَابِ الْحَلَالِ أَرْزَاقِي، وَ وَجّهْ فِي أَبْوَابِ الْبِرّ إِنْفَاقِي، وَ ازْوِ عَنّي مِنَ الْمَالِ مَا يُحْدِثُ لِي مَخِيلَةً أَوْ تَأَدّياً إِلَى بَغْيٍ أَوْ مَا أَتَعَقّبُ مِنْهُ طُغْيَاناً.
اللّهُمّ حَبّبْ إِلَيّ صُحْبَةَ الْفُقَرَاءِ، وَ أَعِنّي عَلَى صُحْبَتِهِمْ بِحُسْنِ الصّبْرِ وَ مَا زَوَيْتَ عَنّي مِنْ مَتَاعِ الدّنْيَا الْفَانِيَةِ فَاذْخَرْهُ لِي فِي خَزَائِنِكَ الْبَاقِيَةِ وَ اجْعَلْ مَا خَوّلْتَنِي مِنْ حُطَامِهَا، وَ عَجّلْتَ لِي مِنْ مَتَاعِهَا بُلْغَةً إِلَى جِوَارِكَ وَ وُصْلَةً إِلَى قُرْبِكَ وَ ذَرِيعَةً إِلَى جَنّتِكَ، إِنّكَ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ، وَ أَنْتَ الْجَوَادُ الْكَرِيمُ.

خدايا بر محمد و آلش رحمت فرست، و مرا رهائی بخش از قرضی که خفت آن آبرويم را ببرد و ذهنم را متشتت و پريشان کند، و فکرم برای آن پراکنده شود، و کارم در علاج آن به طول انجامد. و بتو پناه می‌برم ای پروردگار من از غصه قرض و نديشه‌اش و از کار وام و بی‌خوابيش. پس بر محمد و آلش رحمت فرست، و مرا از آن پناه ده. و زنهار می‌طلبم از تو – ای پروردگار من از ذلت قرض در زندگی و از وبال آن پس از مرگ. پس بر محمد و آلش رحمت فرست، و مرا به توانگری سرشار، يا زندگی کفاف تا پايان کار از آن رهائی بخش.
خدايا بر محمد و آلش رحمت فرست، و مرا از اسراف و زياده روی باز دار، و به انفاق و ميانه روی تعديل فرمای، و نيک اندازه گرفتن خرج را به من بياموز، و مرا به لطف خود از چنگ تبذير بازگير، و ارزاقم را از رهگذر حلال روان ساز، و انفاقم را متوجه ابواب خير گردان و آن مال را که برای من تکبر پديد آورد، يا منجر به ارتکاب ظلم گردد، يا در اثر آن گرفتار سرکشی شوم از من باز ستان.
خدايا همنشينی فقيران را برايم دلپسند ساز، و مرا به نيروی صبر بر همنشينی ايشان مدد ده، و آنچه را از متاع دنيای فانی از من باز گرفتی پس در خزانه‌های باقی خود برايم ذخيره کن، و آنچه را از حطام دنيا که به من ارزانی داشته‌ای و هر متاعی از آن را که اکنون به من عطا کرده‌ای وسيله رسيدن به جوار خود و پيوستن به مقام قرب خود و وسيله ورود به بهشت خود قرار ده. زيرا که تو صاحب فضل عظيم و بخشنده کريمی‌